DÖNEMEÇ
Bir gündü, hava ılık
Ve cadde kalabalık...
Bir kadın sapı verdi önümden dönemece;
Yalnız bir endam gördüm, arkasından, ipince.
Ve görmeden sevdiğim, işte bu kadın dedim,
Çarpıldım, sendeledim.
Bir gündü mevsim bayat
Ve esnemekte hayat...
Dönemeçten bir tabut çıktı ve üç beş adam;
Yalnız bir ahenk sezdim, çerçevede bir endam.
Ve tabutta, incecik, o kadın var, anladım;
Bir köşede ağladım...
Necip Fazıl Kısakürek
En sevdiğim şair-yazarlardandır Necip Fazıl. Bu şiiri ise ortaokula giderken ezberlediğim ilk şiiridir.İlk okuduğumda çok etkilemişti beni gerçi hala aynı etki devam ediyor :(
Düşünüsenize hiç tanımadığınız birine yolda rastlıyor ve etkileniyorsunuz. Daha sonra ise bir tabutu görüp aynı etkiyi yaşayıp O'nun olduğunu anlıyorsunuz.
Bence insan hayatta "keşke" dememeli yani şiirin ana fikri bu bence :) birisinden etkilendiğinde gidip ona söylemeli ne hissettiğini . . .
Hayatımızda "keşke"lere yer olmamalı.
Ne güzel söylemiş Hz.Ali "KEŞKE DİYECEĞİME YEDİ KAT SEMADAN DÜŞMEYİ YEĞLERİM"
KEŞKE 'SİZ GÜNLERE
Selam ve Dua ile
arzu
11 Ekim 2009 Pazar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder